A través de estas obras se pueden estudiar los diferentes estilos artísticos desde el último gótico hasta las últimas tendencias del grabado actual y las diferentes técnicas del grabado desde la xilografía hasta las nuevas técnicas digitales, pasando por las técnicas calcográficas, la litografía, la serigrafía, las técnicas aditivas y las técnicas digitales.

Están representadas as principais escolas do gravado, principalmente europeas, destacando a colección de gravado español. Esta colección, especialmente, continúase incrementando, grazas á Lei de Depósito Legal e ás doazóns de editores de obra gráfica, talleres e artistas individuais.

Historia da colección

En 1868 o Estado adquire a colección de gravados, debuxos e libros con gravados que ao longo da súa vida reunira o pintor Valentín Carderera destinándoa á Biblioteca Nacional Con este motivo créase entón unha Sala de Estampas onde se conservarían estas obras e as do mesmo xénero que había dispersas pola Biblioteca. A este fondo Carderera uníronse as estampas soltas e as que había en libros con gravados na antiga Biblioteca Real.

En 1880 cómpranse a José María Galván unha serie de debuxos e probas de estado das súas estampas máis famosas. O mesmo ano o sobriño e herdeiro do pintor Manuel Castelán vende á Biblioteca preto de seis mil gravados que pertenceran a este gran coleccionista. En 1904 ingresan as estampas e libros con gravados da chamada Colección Izquierdo que Eugenio Izquierdo comprara en París.

Outras doazóns moi importantes son as de gravados de Ricardo Baroja en 1910 e en 1951 a viúva de Mariano Fortuny Madrazo leiga á Biblioteca Nacional un cartafol con gravados do seu marido e outra de Mariano Fortuny Marsal, estampados polo primeiro.
En 1968, xunto coa biblioteca do coleccionista Juan Sedó Peris Mencheta, compráronse os seus debuxos e gravados de temas cervantinos. En 1975 ingresan na Sección dúas coleccións moi importantes de estampas de devoción: a que doou D. Florentino Zamora e a que se comprou á morte de D. Isidro Albert.

No ano seguinte, 1976, a Calcografía Nacional entrega un centenar de estampas de artistas contemporáneos como Cuní, Echauz, Prieto Nespereira, Marcoida, etc. Ao mesmo tempo séguense comprando gravados antigos: en 1963, 125 estampas xaponesas do século XIX, en 1985 as "Camere sepolcrali degli antichi" de Piranesi e "L´Espagne a vol d´oiseau" de Alfred Guesdon, en 1986 a segunda edición de "Os Proverbios" de Goya e a sétima de "Os Desastres", en 1988, as edicións quinta e décima de "Os Caprichos", etc. Así mesmo, compráronse gravados de artistas contemporáneos, entre os que destacan algunhas obras de Picasso, Dalí, Mirou, Tàpies, Chillida, Milleiros, Alberti e outros moitos.

A través do Depósito Legal han ingresado libros con gravados orixinais ou álbums moi importantes; entre estes habería que destacar a "Tauromaquia" de Picasso, o "Cantic ao Sol" ilustrado por Joan Miró, "Camiños" de A. Machado, ilustrado por Redondela, "A vida do Lazarillo", ilustrado por Pelayo, "Variacións sobre o Enterro do Conde de Orgaz" por Alberti, "Aguafuertes" de Solaina, etc. Tamén se conseguiu que moitos gravadores fagan importantes doazóns da súa obra e grazas a iso a Biblioteca Nacional conta nestes momentos cunha importante colección de gravado español contemporáneo. A colección continua incrementándose con doazóns de artistas e coleccionistas, cambios de duplicados, obras ingresadas por Depósito Legal e adquisicións de todo tipo de materiais gráficos tanto antigos como modernos.

Os fondos

A colección de gravados orixinais da Biblioteca Nacional é, sen dúbida, unha das máis importantes do país polo número e a calidade das súas pezas. No Servizo de Debuxos e Gravados consérvanse máis de 100.000 estampas soltas e outros 600.000 gravados incluídos en libros, sen contar cos que hai nos do Servizo de Manuscritos, Incunables e Raros e no Servizo de Salas Xerais da Biblioteca.

Están representadas case todas as escolas de gravado, en especial a española, con obras desde o século XV ata a actualidade, pois a colección mantense viva e en continuo crecemento. Hai unha boa representación de estampas e libros ilustrados alemáns, flamencos, holandeses, italianos, franceses, ingleses, portugueses, mesmo, xaponeses; entre eles destacan obras de artistas como Ribeira, Goya, Fortuny, Picasso, Durero, Cranach, Rembrandt, Piranesi, Tiepolo, Callot, Nanteuil, etc.

A temática é en grao sumo variado: un apartado importante son estampas relixiosas e mitológicas, históricas, gravados que reproducen cadros, vistas de cidades e paisaxes; arquitectura e ornamentación, tipos e traxes, retratos, escenas de xénero, etc.