Usoz
Esta colección identificada pola signatura Ou contén a biblioteca formada polo erudito e bibliófilo Luís de Usoz e Río, que foi doada pola súa viúva, María Sandalia do Acebal e Arratia, en 1873.
O seu interese polas obras dos autores do Renacemento e Século de Ouro, polos estudos bíblicos e especialmente polas obras de autores heterodoxos levoulle a buscar exemplares das súas obras, reunindo unha biblioteca única para o estudo do protestantismo en España. En moitos dos máis de 11.000 volumes que forman esta biblioteca aparecen anotacións, da súa man ou dos amigos que lle axudaban na tarefa da localización e adquisición dos exemplares.
Nacido no Virreinato do Río da Prata en 1805, no seo dunha familia ilustrada, Luís de Usoz foi catedrático de hebreo na Universidade de Valladolid e impartiu clases gratuítas desta materia no Ateneo madrileño, coincidindo alí cos arabistas Serafín Estébanez Calderón e Pascual de Gayangos, cos que compartiu a preocupación pola recuperación do Romancero. A pesar de ser un dos maiores eruditos do seu tempo, Luís de Usoz e Río continúa sendo un personaxe enigmático e descoñecido, que apenas figura na historiografía ochocentista española.
O descoñecemento deste insigne bibliófilo débese fundamentalmente á súa decisión de permanecer no anonimato para ocultar a súa condición de coleccionista e editor de libros prohibidos, á súa estreita relación con personaxes heterodoxos como George Borrow ou o cuáquero inglés Benjamin Wiffen e á necesidade de ocultar as múltiples vías que utilizou para poder financiar desde España os cuantiosos gastos que xerou a formación da súa gran obra editorial, a Colección de Reformistas Antigos Españois (RAE). O obxectivo da RAE foi localizar e editar os textos de autores censurados ou prohibidos no século XVI na España da primeira Reforma. Pero esta extraordinaria biblioteca non é só un conxunto de obras prohibidas ou censuradas; Usoz dotouna tamén dunha importante colección de romances, moitos deles esquecidos ou transmitidos oralmente, numerosas gramáticas e dicionarios, vocabularios de voces esquecidas, exemplares únicos, algúns mutilados ou corrixidos ata o extremo de contradicir a mensaxe do autor e copias manuscritas de obras a piques de desaparecer.